یکی از انواع چسب‌های پزشکی چسب زخم است که در اصل پانسمان بسیار کوچکی محسوب می‌شود که هنگام ایجاد خراش‌های سطحی یا زخم‌های کم عمق که نیازی به پانسمان بزرگ ندارند مورد استفاده قرار می‌گیرد. این چسب‌ها معمولاٌ دارای منافذ بسیار کوچکی جهت بهبود سریع‌تر زخم هستند و از ایجاد کثیفی، ورود باکتری، ساییدگی و … در محل زخم جلوگیری می‌کنند. تاریخچه چسب‌های زخم به سال ۱۹۲۱ بر می‌گردد. زمانی که ارل دیکسون جهت درمان زخم‌های ایجاد شده روی دست همسرش گازهای استریل را در اندازه‌های کوچک برش داد و روی چسب چسباند و توانست اولین چسب زخم را اختراع کند.